“Een Europees instituut voor de ontwikkeling van antimicrobiële middelen zou de samenwerking bevorderen en de ontdekking versnellen”

Antibioticaresistentie is een stille en groeiende bedreiging. Het is verantwoordelijk voor meer dan 1,27 miljoen sterfgevallen per jaar wereldwijd (in 2019), meer dan het aantal slachtoffers van hiv of malaria. Tegen 2050 worden er 39 miljoen extra sterfgevallen verwacht en zullen de zorgkosten naar verwachting jaarlijks oplopen tot $ 1 biljoen [ongeveer € 866 miljard] . Deze crisis brengt het volledige spectrum van de moderne geneeskunde in gevaar, van chirurgie tot chemotherapie.

Ondanks deze urgentie is er in vijftig jaar tijd geen nieuwe klasse antibiotica op de markt verschenen. Deze paradox komt niet voort uit een gebrek aan veelbelovende wetenschappelijke ontdekkingen, maar uit een inherent ongunstig economisch model.

Sinds de terugtrekking van grote farmaceutische groepen uit dit vakgebied hebben universitaire onderzoekers innovatieve mogelijkheden gevonden en worden er startups opgericht om deze om te vormen tot geneesmiddelen. Deze kleine organisaties stuiten echter op enorme obstakels. Ten eerste de kosten van multidisciplinaire expertise. Het ontwikkelen van een geneesmiddel vereist een verscheidenheid aan vaardigheden (chemie, farmacologie, toxicologie, enz.) die een startup niet kan internaliseren. Ten tweede de moeilijkheid om financiering te verkrijgen. De miljoenen die nodig zijn voor onderzoek zijn moeilijk te verkrijgen. Investeerders zijn huiverig voor antibiotica. Ze worden voor korte tijd voorgeschreven en streven naar een permanente genezing, waardoor de verkoopmogelijkheden worden beperkt. Bovendien zouden autoriteiten het gebruik ervan kunnen beperken om ze te bewaren voor een pandemie, wat de commercialisering verder belemmert.

Dit 'volumeverkoop'-model is niet geschikt voor antibiotica. Er bestaan ​​wel downstream-oplossingen, bekend als 'pull', zoals markttoetredingsbeloningen of abonnementsmodellen. Het Antimicrobial Products Subscription Model, geïmplementeerd door de Britse openbare gezondheidszorg om laboratoria niet te belonen op basis van het verkochte volume antibiotica, maar met een vaste hoeveelheid, is daar een voorbeeld van. Maar de wereldwijde implementatie van deze mechanismen verloopt traag en trekt onvoldoende investeerders aan.

Je hebt nog 59,88% van dit artikel te lezen. De rest is gereserveerd voor abonnees.